Adler powstał w Wielkiej Brytanii w 1835 roku  na zamówienie Norymberga - Furth. Adler był 118 numerem fabrycznym zakładów Stephensona.Miał drewnianą obitą blachą ostoję, na niej znajdował sie walczak ze stojakiem i dymnica. Poziome cylindry napędzały środkową oś, której koła w celu ułatwienia jazdy po łukach nie miały obrzeży. Kocioł, napełniała wodą pompa tłokowa, działająca podczas jazdy. Kute obręcze kół były połączone z odlewem wieńca kół nitami. Parowóz mógł ciągnąć 50 ton z prędkością 23 km/h.
Prędkość maksymalna wynosiła jednak 40 km/h. Adler pracował do 1857 roku, następnie został rozebrany, a jego części sprzedane. Kiedy w 1841 roku fabryka Maffei skonstruowała swój pierwszy parowóz -Munchner, jako wzorem posłużyła się właśnie konstrukcją parowozu Adler, ale maszyna niemiecka była znacznie większa i wyposażona w kocioł z kopułą na stojaku.

Dane techniczne parowozu Adler :

Długość całkowita parowozu(bez doczepianego tendra)[mm]-3960
Stały rozstaw osi[mm]-2490
Całkowita powierzchnia ogrzewalna kotła
(bez powierzchni przegrzewacza)[m²]-18,2
Powierzchnia rusztu[m²]-0,5
Nadciśnienie pary w kotle[atm]-3,3
Średnica cylindrów
(wysokoprężnych i niskoprężnych x skok tłoków)[mm]-229 x 406
Średnica kół napędnych[mm]-1372
Masa służbowa parowozu(bez tendra)[t]-6,5 - 14
Największy nacisk osi[t]-3,5 - 6