OKz32 to parowóz tendrzak
osobowy. Nad projektem pracowało biuro konstrukcyjne zakładów H. Cegielskiego
pod kierunkiem profesora Antoniego Xiężopolskiego. Pierwszy parowóz został
zbudowany w roku 1934. Jazda próbna odbyła się na trasie Kraków - Zakopane,
z pociągiem o masie 350 ton. Parowozy OKz32 okazały się maszynami udanymi
zwłaszcza do obsługi linii górskich. Niewielka średnica kół oraz duża moc
umożliwiały również prowadzenie pociągów towarowych. W latach 1934 - 1938
powstało w zakładach H. Cegielskiego 25 parowozów OKz32. Pracę zakończyły
w roku 1975, kiedy zelektryfikowano linię na której pracowały czyli Kraków
- Zakopane.
Parowóz miał ostoję belkową, z belek o grubości
90 mm, połączoną jednolitem blokiem międzycylindrowym, będącym zarazem
podporą poddymniczną i punktem podparcia czopa skrętu wózka Krauss-Helmholza
, oraz tylną skrzynią sprzęgową, będącą również dużym staliwnym odlewem.
Ostoja była podparta w czterech punktach i opierała się na pięciu osiach
pędnych odsprężynowanych sprężynami dolnymi. Osie toczne (przednia
i tylna) były umieszczone w wózkach Krauss-Helmholtza o przesuwie 130 mm.
Osie wiązane pierwsza i piąta miały przesuw boczny po 25 mm, pozostałe
osie były sztywne, z tym że oś napędna miała obrzeża zwężone o 15 mm. Osie
zestawów napędnych były drążone. Zapas węgla mieścił sie w skrzyni za budką,
a zapas na wodę w dwóch dużych zbiornikach bocznych (po 4 m3)
oraz w małym zbiorniku rezerwowym (2 m3) umieszczonym pod skrzynią
węglową.
Kocioł , z szerokim stojakiem półpromienistym
i miedziana skrzynią ogniową. Osprzęt kotła podobny jak w Pu29 oraz Pt31.
Przepustnica typu szwedzkiego, labiryntowy osuszacz pary, drzwiczki Marcottiego,
urządzenie ciągowe petticoat. Do oczyszczania wody zasilającej użyto oczyszczacz
korytkowy. Do zasilania kotła w wodę zastosowano dwa inżektory ssąco tłoczące
Friedmanna, potem inżektor na parę odlotową Metcalfa-Friedmanna.
Do odmulania kotła służyły dwie zasuwy spustowe
Friedmanna, jedną pod walczakiem drugą na Scianie podgardlanej stojaka.
Maszyna parowa, układ mechanizmu napędowego i
parorozdzielczego, wyrównywacze ciśnienia(Tatary) były takie same jak w
Pu29 i Pt31.
Hamulec powietrzny główny i dodatkowy zasilany
przez sprężarkę trzycylindrowy H11a3 tak jak w Pu29 i Pt31.
Cylindry i łożyska osiowe były smarowane za pomocą
sprzężonych Friedmanna. Parowóz wyposażono w prędkościomierz rejestrujący
Haslera i instalację oświetleniową elektryczną 24 V firmy ERA.
Dane techniczne parowozu OKz32
Układ osi 1-5-1
Średnica cylindra/skok tłoka[mm] 630/700
Średnica kół napędnych[mm] 1450
Średnica kół tocznych[mm] 860
Rozstaw osi skrajnych[mm] 11700
DługoSć parowozu (ze zderzakami)[[mm] 15320
Ciśnienie w kotle[MPa] 1,5
Powierzchnia rusztu[m2] 3,8
Powierzchnia ogrzewalna kotła[m2]
184,1
Powierzchnia przegrzewacza[m2] 66,0
Obciążenie osi napędnych[t] 17
Obciązenia osi tocznych[t] 17/16,4
Masa paropwozu próżnego[t] 95,8
Masa w stanie sałużbowym[t] 118,4
Siła pociągowa[kN] 176
Moc[kW] 1380 (1868 KM)
Prędkość maksymalna[km/h] 75
Pojemność skrzyń wodnych[m3] 10,0
Pojemność skrzyni węglowej[t] 6,0
Najmniejszy promień łuku[m] 150
dane pochodzą z "Parowozy normalnotorowe
produkcji polskiej dla PKP i przemysłu"Bogdan Pokropiński
|
|
|