LOKOMOTYWY PKP CARGO
elektryczna dwuczłonowa lokomotywa towarowa serii ET40
Na przełomie lat 60-tych i 70-ych znacznie wzrósł ruch towarowy, szczególnie pomiędzy Śląskiem, a polskimi portami. W pierwszej połowie lat 70-tych, zelektryfikowano całkowicie Magistralę Węglową, będącą głównym szlakiem wywozowym polskiego węgla przez granicę morską. Pozwoliło to znacznie usprawnić eksport węgla. Równocześnie próbowano rozwiązać problem zapewnienia odpowiednich środków trakcyjnych zwiększonym do granic przepisów masom pociągów węglowych.
W wyniku podjętych rozmów z czeskim kontrahentem - Zakładami imienia Lenina w Pilźnie (Skoda) - strona polska złożyła zamówienie na sześćdziesiąt sztuk dwuczłonowych lokomotyw towarowych, będących rozwinięciem konstrukcji już sprawdzonej na polskich szlakach - EU05. Zamówienie zostało zrealizowane na przestrzeni lat 1975-1978.
Jako młodszy brat lokomotyw EU05, lokomotywy serii ET40 posiadają wiele rozwiązań konstrukcyjnych zaczerpniętych z pierwowzoru lub wziętych od niego bez większych przeróbek (np. układ elektryczny). Największe różnice technologiczne występują w sposobie przeniesienia momentu obrotowego z silników trakcyjnych na zestawy kołowe - całkowicie odsprężynowane silniki trakcyjne przenoszą moment za pomocą przegubu oryginalnego pomysłu czeskiego, będącego rozwinięciem zastosowanego w serii EU05 tzw. systemu Secherona. Kolejną wielką zmianą było zastosowanie wymuszonego chłodzenia oporników rozruchowych w celu umożliwienia długotrwałego rozruchu ciężkiego pociągu towarowego lub kilku krótkich rozruchów w krótkich odstępach czasu. Chłodzenie zapewniają wentylatory zabudowane w specjalnych komorach ma dachu, osłonionych metalowymi żaluzjami sterowanymi termostatem. Należy zwrócić uwagę, iż ta zmiana - chłodzenie wymuszone - została wprowadzona na życzenie strony polskiej.
Wszystkie pozostałe na stanie lokomotywy ET40 zarejestrowane są w Lokomotywowni Bydgoszcz Wschód i pracują w przeważającej większości na Magistrali Węglowej pomiędzy Śląskiem a portami Trójmiasta. Sporadycznie prowadzą pociągi po krótkich odcinkach linii odgałeziających się od 'węglówki'. Jednakże pod koniec 2000 roku, pierwsze egzemplarze zostały oddelegowane do CM Wrocław w celu prób na górskiej linii Wrocław-Jelenia Góra, wytrzebionej z lokomotyw ET21. Przewiduje się skierowanie kolejnych egzemplarzy w to miejsce. Naprawy tej serii wykonywane są głównie przez bydgoski ZNTK, chociaż również i przez CMST Bydgoszcz Wschód i ZNTKiM Gdańsk.

Podstawowe dane techniczne:

długość ze zderzakami: 34 420 mm
masa w stanie służbowym: 164 tony
średnica kół: 1 250 mm
prędkość konstrukcyjna: 100 km/h
układ osi: Bo'Bo'+Bo'Bo'
typ silnika trakcyjnego: 7AL-4846ZT
stosunek przekładni: 84:27
moc godzinna lokomotywy: 4 680 kW
moc ciągła lokomotywy: 4 080 kW
maksymalna siła posiągowa: 50 T
system hamulca: Oerlikon
sterowanie: ukrotnione w obrębie sekcji, indywidualne w obrębie lokomotywy

SMTS

(C) SMTS

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ