Kocioł w wagonie syst. Sentinel - Cammel był typu opłomkowego z przegrzewaczem pary, której ciśnienie wynosiło 21 atm. Kotły opalane były olejem gazowym, co tłumaczy się przeznaczeniem tego wagonu do pracy na szlaku Puck - Hel. Istniały bowiem także kotły Sentinel'a na węgiel, lecz było to niedopuszczalne ze względu na ochronę lasów ( paliwo węglowe daje zwykle iskry, zwłaszcza w małych kotłach stojących, w których natężenie powierzchni ogrzewalnej, a więc i rusztu, musi być z konieczności dość znaczne).
          Maszyna parowa jednostronnego działania posiadała 6 cylindrów i była lepszym rozwiązaniem pod względem zrównoważenia mas, będących w ruchu posuwistym, niż w przypadku obustronnej  maszyny parowej  wagonów syst. Claytona.
          Wagon Sentinel'a posiadał przekładnię mechaniczną bez skrzynki biegów; przenoszenie energii na oś napędną odbywało się za pomocą wału kardanowego i stałej przekładni, składającej się z pary stożkowych i czołowych kół zębatych. Zróżniczkowanie szybkości jazdy stosownie do charakteru profilu szlaku osiągało się przez zmianę napełnienia cylindrów maszyny parowej, przyczym zmianę tą można było osiągnąć w sposób ciągły bez wywoływania sił dynamicznych w mechanizmie napędowym, czego trudno było całkowicie uniknąć przy stosowaniu nawet najlepiej rozwiązanych skrzynek biegów.
          Wadą tego wagonu, podobnie jak wagonów syst. Clayton'a, było to, że nie nadawał się do większych szybkości jazdy ze względu na konieczność stosowania w tym przypadku kotłów o większej powierzchni ogrzewalnej, a że w górę z kotłem zbyt wysoko nie można było iść, ze względu na ograniczenie skrajnią, należałoby stosować kotły leżące, co związane byłoby z dużą stratą drogocennego dla pasażerów miejsca, szczególnie biorąc pod uwagę duże zapasy paliwa i wody, jakieby należało wozić z uwagi na krótkie postoje w ruchu szybkobieżnym. Oprócz dużej straty miejsca w wagonie sama praca tak zbudowanego wagonu byłaby nieekonomiczna z uwagi na duży wożony ciężar martwy (kotła, maszyny i zapasu paliwa i wody), przypadający na jedno miejsce do siedzenia. 

I. Części urządzenia zasadniczego:
 
 

II. Części urządzenia pomocniczego: