|
|
Podstacje Trakcyjne Ogólnie |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Podstacje trakcyjne PKP są zasilane prądem trójfazowym o napięciu 15, 20, 30, lub 40 kV, z tym że napięcie 15 kV jest napięciem podstawowym, stopniowo zastępującym inne napięcia. Zadaniem podstacji jest przekształcenie prądu przemiennego na prąd stały o napięciu 3300 V. Obniżenie napięcia odbywa się za pomocą transformatorów, przetwarzanie zaś prądu prostowanie - przekształtnikami krzemowymi, ( dawniej rtęciowymi ) Linie zasilające wprowadza się do rozdzielni podstacji poprzez wyłączniki mocy wysokiego napięcia - do szyn zbiorczych. Z szyn zbiorczych rozdzielni prąd trójfazowy płynie do pierwotnych uzwojeń transformatorów. Transformatory tak obniżają napięcie, aby po jego wyprostowaniu w przekształtnikach wynosiło ono 3,3 kv, a to w celu stworzenia rezerwy na wyrównanie spadków napięcia w sieci trakcyjnej. Z transformatora prąd o obniżonym napięciu przepływa do przekształtnika, w którym jest przekształcony w prąd stały. Siec jezdna jest zasilana z podstacji przez wyłączniki o bardzo krótkich czasach działaniach. Wyłączniki te nie tylko umożliwiają wyłączenie i włączenie obwodu zasilania przy płynącym w obwodzie prądzie roboczym, ale również samoczynni wyłączają zasilanie, wówczas gdy natężenie prądu płynącego przez ich styki jest niebezpieczne dla urządzeń zasilania lub dla pojazdów trakcyjnych. Wyłączniki zasilania są nastawione na określoną wartość prądu, w granicach 1200 - 2500 A. Jeżeli prąd przekroczy wartość nastawioną, następuje samoczynne zadziałanie wyłącznika. Wzrost prądu następuje w przypadku przeciążenia zaistniałego w odcinku zasilania oraz wówczas, gdy w obwodach głównych prądu stałego sieci trakcyjnej, podstacji, kabiny sekcyjnej lub elektrycznego pojazdu trakcyjnego, zdarzy się dwubiegunowe zwarcie. Na liniach o dwu lub więcej torach stosuje się kabiny sekcyjne. Kabinę sekcyjną umieszcza się mniej więcej w środku odległości między dwoma podstacjami. Przy kabinie sekcyjnej dzieli się sieci jezdne każdego z torów na dwie części. Obecnie działają na sieci PKP dwie podstacje z jednostopniową transformacją napięcia 110/3 kV, w Hucie Zawackiej przy CMK w zaadoptowanym i zmodernizowanym budynku podstacji oraz kontenerowa podstacja w Barłogach przy E 20 ( na styku z magistrala węglową ) Po raz pierwszy na naszych kolejach zastosowano kompaktową aparaturę łączeniową 110 kV typu Compass produkcji ABB. Istotą urządzenia jest połączenie w jednym modułu : wyłącznika, odłącznika, przekładników prądowych i uziemnika. W związku z wprowadzeniem jednostopniowej transformacji napięcia 110/3 kV, zastosowano nowy typ transformatorów prostowniczych. Foto i informacje o systemie BUSZ Podstacje Trakcyjne Z sześciu podstacji zbudowanych w okresie między wojennym dwie miały wewnętrzne rozdzielnie prądu przemiennego 35 kV, cztery- rozdzielnie napowietrzne. Aparatura prądu stałego i urządzenia pomocnicze mieściły się w budynku. Szyna zbiorcza prądu przemiennego była niesekcjonowana. Prostowniki rtęciowe w obudowie żelaznej , sześcioanodowe typu US 1512 były chłodzone wodą. Dwa trzyfazowe transformatory potrzeb własnych były włączone równolegle i zasilane z szyny zbiorczej WN. Potrzeby własne były zasilane napięciem przemiennym 220 V/380 V i stały 110V, którego rezerwę stanowiły baterie akumulatorów o pojemności 1200A. Każdy zespół miał własny dławik katodowy i własne urządzenia wygładzające. Rozdzielnia prądu stałego 3Kv była wyposażona w dwie szyny zbiorcze plusowe ( główną i pomocnicza ) oraz wyłącznik szybki zapasowy, którym można było zastąpić z wyłączników szybkich szlakowych. Każdy zasilacz miał urządzenie próby linii i automatykę powtórnego włączenia. Po zakończeniu działań wojennych ocalała tylko podstacja w Otwocku oraz kabiny sekcyjne w Radości i Mińsku Mazowieckim. Odbudowę przedwojennego układu zasilania przyśpieszył zakup w Szwecji (ASEA) dwóch podstacji przewoźnych i wyposażenia dla jednej podstacji stałej o mocy 9 MW. Dalsze dostawy z ASEA wyposażenia dla siedmiu podstacji ( 19 zespołów prostowniczych) i kabin sekcyjnych, umożliwiły szybką odbudowę WWK oraz elektryfikację dwóch dalszych odcinków podmiejskich do Błonia i Tłuszcza. Dostarczane przez ASEA zespoły prostownikowe, z prostownikami rtęciowymi typu JRBL 11, miały pulsację szejściofazową. Podstawowe parametry tego zespołu :
Prowadzone prace elektryfikacyjne prądu stałego 800 V na odcinku Gdańsk - Gdynia na wydzielonej parze torów, aparaturę dla dziewięciu podstacji trakcyjnych importowano z Anglii (English Electric). Przyjęte napięcie traktowano jako przejściowe. Importowane zespoły prostownikowe z prostownikami rtęciowymi ( naczynia żelazne ) miały następujące parametry techniczne:
Linia EKD była wybudowana i od razu jako zelektryfikowana z zastosowaniem systemu prądu stałego 660 V. Trzy podstacje wyposażone w przetwornice maszynowe ( wirowe ) były zasilane liniami 3-fazowymi o napięciu znamionowym 6 kV z rozdzielni energetycznej elektrowni Pruszków. Zespoły prostownikowe tych podstacji składały się z transformatorów 6 fazowych i jedno maszynowych synchronicznych przetwornic. Na podstacji Kazimierówka był też 6-anodowy szklany prostownik rtęciowy. W latach 1953-1957 do elektryfikacji linii Warszawa - Śląsk importowano z NRD wyposażenie podstacji prostownikowych, a w tym zespoły prostownikowe firmy EAW o pulsacji 12-fazowej. Dostawa obieła wyposażenie szesnastu podstacji trakcyjnych, siedmiu kabin sekcyjnych , jedną podstację przewoźną, jeden wagon prostownikowy i kompletne wyposażenie dwóch nastawni sterowania zdalnego. Dostarczane przez EAW Trepow zespoły z prostownikami rtęciowymi typu E 607 miały następujące parametry techniczne :
Przebieg wprowadzania w podstacjach PKP zespołów prostownikowych z prostownikami krzemowymi
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||